miserable now


Tuesday, May 23, 2006

 

Reizen

Het kostte heel wat overredingskracht
maar toen was hij toch bereid
me terug te rijden in de tijd.
Daar reden we, dwars door de nacht

op weg naar een gepasseerd station.
Bij dag ging het me iets te snel
misschien door het licht, was ‘t te hel?
't Was beter, dat was wat ik me herinneren kon.

Vluchtig gezien door de ruit
was er niets veranderd
en opgewekt stapte ik uit.

Maar mijn voeten worstelden met mijn schreden
in het schemer voor me in de aarde verankerd
als een uitgehard heden.

15:33 | posted by Tim Pardijs |
archives
(s)links