miserable now

miserable now

Friday, March 17, 2006

Ook de reiziger 1e klas heeft nu een tabloid

Hoewel velen zullen beweren dat het zijn charme heeft, nuchter beschouwd kan men niet ontkennen dat het NRC Handelsblad een wat ouderwetse uitstraling heeft. Of, als je het positief wilt formuleren: aan vernieuwing toe is. Die wens bestaat niet in de laatste plaats bij de redactie zelf: toen Trouw vorig jaar haar nieuwe concept presenteerde toonde het NRC zich onaangenaam verrast: men had hier graag aan meegedaan. Want: een middageditie, grote vellen papier, grote verhalen; het heeft allemaal zijn charmes, maar een krantenredactie zou zichzelf de nek omdraaien als het hier stug aan vasthield. De lezer vraagt nu eenmaal meer snelheid, meer kleur, het kleinere formaat blijkt hij prettig te vinden, en een ochtendeditie past nu eenmaal beter in ons dagpatroon. Na jarenlang lijdzaam te hebben gekeken naar de eigen oplagedaling, het succes van de gratis bladen Metro en Spits en de succesvolle verfrissing van Trouw (waarmee deze krant haar oplagedaling tot staan heeft weten te brengen), kwam de krant deze week met haar antwoord: NRC · Next.
Een nieuwe ochtendkrant – ja, zelfs een nieuwe generatie als we de titel moeten geloven – naast de reguliere editie, op tabloidformaat. Belangrijkste doel is het aanspreken van een nieuwe doelgroep, namelijk die van jonge, succesvolle mensen tussen de 25 en 35 jaar. In navolging van 2e klas-reizend Nederland, kan voortaan dus ook de 1e klas-reiziger trots zijn krantje tevoorschijn toveren.
Maar een bijkomend voordeel is dat de NRC-lezer op deze manier alvast wordt voorbereid op de vernieuwing van de middageditie, zodat de overstap niet te abrupt is. PCM neemt echter ook een risico: ten eerste om andere PCM-titels (Trouw, De Volkskrant) in de wielen te rijden. Daarnaast wedt het NRC op twee paarden, en dat is altijd riskant. Beter één succesvolle formule, dan meerdere redelijke succesjes (vraag het het supermarktconcern Laurus).
NRC · Next oogt in eerste instantie fris. De tabloid heeft nog wel enige uiterlijke verwantschap met de middageditie, maar leest lekker weg. Het maakt gretig gebruik van kleur, van illustraties, van korte stukjes tekst, maar zonder druk, schreeuwerig of onoverzichtelijk te worden.
Inhoudelijk is al na één pagina te merken dat men niet, zoals Metro, probeert de lezer in 20 minuten op de hoogte te brengen van het nieuws. Hoewel korter en sneller, is er wel degelijk plek voor verdieping. “Jonge mensen hebben steeds minder behoefte aan sec nieuwsfeiten, die krijgen ze al aangereikt via andere media. Ze willen weten wat het voor hen betekent”, zei Hans Nijenhuis, chef-redacteur van NRC · Next deze week.
Naast eigen onderwerpen maakt de ochtendeditie gebruik van artikelen van de middagkrant, maar gaat daar een geheel eigen weg mee. Op elk terrein wordt een onderwerp uitgelicht. De sportpagina biedt geen voorbeschouwing op het Champions League-voetbal van hedenavond, maar een verhaal over kunstgrasvelden die de Johan Cruyf Foundation her en der in den lande aanlegt. Het nieuws biedt meer achtergrond bij de dood van Slobodan Milosevic.
Deze werkwijze staat niet op zichzelf. Het dagblad is op zoek naar een nieuwe rol binnen het journalistieke spectrum. De status van opiniërend instituut is het kwijtgeraakt. De veelheid aan media heeft ervoor gezorgd dat de mening van een krant slechts een mening is, naast veel andere meningen. Politicus Hans Wiegel zei ooit over het verlies aan gezag van de dagbladen dat kranten er weer voor moesten zorgen dat niet de krant over de politiek schrijft, maar de politiek over de krant praat. Met de dimensie ‘betekenis’ probeert NRC · Next iets van die status terug te winnen.
Of het het antwoord is op de negatieve ontwikkelingen binnen de dagbladjournalistiek moet worden bezien. Op zijn minst is het een dappere poging.

17:01 | posted by Peter van Klinken |