miserable now


Tuesday, December 14, 2004

 

dit liggen dit nietige luchtige liggen

luiheid is de zachtste zonde
lange lege lanen van lusteloosheid
kale bomen in een landschap wijds
weilanden vol vormloos welbehagen

ik zit tegen een paal
mijn zachtaardig gezwel in het natte gras
druppels vallen op mijn hoofd
het regent niet, ze vallen van de takken
vriendelijk en rustig
één voor één
tik tik tik

wat een land!
niets herinnert zich mij
niets herinnert aan mij
en ik herinner niets
alleen het tikken van de druppels op mijn hoofd
tikken van een klok zonder nummers en wijzers
herinnert mij aan mijn waken;
ik hoor het dus ik slaap niet

tik tik tik

23:34 | posted by roel |
archives
(s)links