miserable now

miserable now

Sunday, November 14, 2004

Een drietal stukjes uit een sporadische flow, later meer.

het dondert en suist in mij

het dondert en suist in mij / de leegte van hondsdolheid tegen een muur van glimmers en bloedgaten / aangetekend wild tot de schoonheid springt via een venster op straatniveau / de orde wankelt in de richting van het zwemparadijselijk genot / en daar blijft het dan bij / godgeklaagde doemfilosofische lasterpraatjes in mijn nek / schop ze terug / naar hun eigen land / demonen / demonen / waartoe leidt de drek die wij durven gaan / eenzaam luisteren naar de glorie van niks en ten onder gaan met de trapeze van het bestaan / och / de helderheid is gaande / verpozen en kussen naar de blaadjes / naar de klauwen / naar de tranen die meanderen / uit het zicht / het licht / zwicht

IJdelheid der ijdelheden, zegt de Nieuwslezer

IJdelheid der ijdelheden, zegt de Nieuwslezer, ijdelheid der ijdelheden. Alles is ijdelheid! Welk voordeel heeft de journalist van al zijn zwoegen, waarmee hij zich aftobt onder de zon? Het ene bericht gaat en het andere bericht komt, maar de aarde blijft altoos staan. De bron komt op en de bron gaat onder en hijgend ijlt zij naar de plaats waar zij opkomt. De opinie gaat naar het zuiden en draait naar het noorden, aldoor draaiend gaat hij voort en op zijn kringloop keert de opinie weer terug. Al het nieuws stroomt naar de media, nochtans raakt de krant niet vol; naar de plaats waarheen het nieuws stroomt, daarheen stroomt zij altijd weer. Alle dingen zijn onuitsprekelijk vermoeiend; het oog wordt niet verzadigd van zien, en het oor wordt niet vervuld van horen. Wat geweest is, dat zal er zijn, en wat gedaan is, dat zal gedaan worden; er is niets nieuws onder de bron. Is er iets, waarvan men zegt: Ziehier, dat is nieuw – het was er al in verre tijden, die vóór ons waren. Er is geen heugenis van de vorige tijden, en ook van de latere, die er zullen zijn, zal er geen heugenis wezen bij hen die nog later leven zullen.

There is a light that never goes out – The Smiths (van cd: The Queen Is Dead)

Dit nummer gaat over een gevoel dat je misschien wel kent. Het is laat. Je zit in de auto en rijdt door de oneindige nacht. Je staart wat naar buiten, naar de bijna volle maan of naar lichtjes in de verte. Je wordt er een beetje melancholisch van en dwaalt door het doolhof van je gedachten. Eigenlijk wil je niet naar huis. Het liefst zou je voor eeuwig door deze nacht blijven rijden.

Take me out tonight / Take me anywhere, I don’t care / Just driving in your car / I never never want to go home

Je mijmert ook wat over je geliefde. Je stelt je voor dat ze naast je zit en hoe goed dat voelt. Een mooi moment voor een klassieke dramatische dood. Al zou je auto verpletterd worden onder een grote vrachtwagen of bus, het kan je niets schelen.

To die by your side / Such a heavenly way to die

Maar dan schud je die gedachte weer van je af. De horizon begint te kleuren. De zon komt op.

There is a light and it never goes out

Take me out tonight
Where there’s music and there’s people
Who are young and alive
Driving in your car
I never want to go home
Because I haven’t got one, anymore
Take me out tonight
Because I want to see people
And I want to see lights
Driving in your car
Oh please don’t drop me home
Because it’s not my home
It’s their home and I’m welcome no more
And if a double-decker bus
Crashes into us
To die by your side
Such a heavenly way to die
And if a ten ton truck
Kills the both of us
To die by your side
The pleasure and privilege is mine
Take me out tonight
Oh take me anywhere, I don’t care
And in the darkened underpass
I thought: Oh God, my chance has come at last
(But then a strange fear gripped me
And I just couldn’t ask)
Take me out tonight
Take me anywhere, I don’t care
Just driving in your car
I never never want to go home
Because I haven’t got one
I haven’t got one
There is a light and it never goes out
There is a light and it never goes out
There is a light and it never goes out

17:06 | posted by juan |