miserable now

miserable now

Monday, February 09, 2004

Trevlig resa till Göteborg!

Het leven in Zweden is fijn, dat zeker, maar nog fijner is om te léven in zweden. En dan is Jönköping best een fijne plek om te zijn, veel aandacht voor cultuur en erg gastvrij, maar het is toch niet veel groter dan Ede. En nu gaat het mij werkelijk te ver om de naam van Jönköping te grabbel te gooien door haar onnadenkend en wreed te vergelijken met ede, maar toch... toch is daar de honger om meer te zien dan deze -voor zweden- 2e rangs stad. En dus togen wij met 8 mensen (4 vrouw, 4 man, evenwichtig zoals dat hoort in zweden) uit 3 landen in 2 auto's naar de 2e stad van Zweden: Göteborg.

ja, met die grijze muts op, dat ben ik ja

Poe, wat een sneeuwstorm, nou, het lijkt erger dan het was hoor, maar toch...

diep, diep, diep in de sneeuw

Nou, genoeg jaloers op de sneeuw hier? prima, gaan we verder. Göteborg is gebouwd volgens nederlands concept, een gracht in de oude binnenstad en eentje eromheen. De stad heeft een flinke haven en is gericht op internationale handel, maar echt wel mooier dan rotterdam, en veel ruimer dan amsterdam. Veel aandacht voor cultuur. Grote gebouwen. Historie. maar, terug naar mijn reisverslag.

De zaterdag hadden we grijze lucht van boven en smeltende sneeuw van onder. jammer. sjaade, zouden de duitsers zeggen. beetje het oude centrum bekeken, en geshopt (ja, echt, het spijt mij ook) en (dat is nog erger) fastfood gegeten.

De helft van de groep keerde toen reeds 'huis'waarts, de andere helft (2 man, 2 vrouw, evenwicht...) bleef een nachtje slapen. Uw verslaggever kon natuurlijk zijn plicht niet verzaken en bleef aldus aan de frontlinie. Per auto zochten wij ons hostel op, een fijne plek op 5 kilometer (een halve zweedse mijl) van het centrum, kvibergs vandrarhem geheten, uiterst vriendelijke mensen, niet duur (18 euro inclusief heerlijk ontbijt), dus goed!

zodra wij ingecheckt hadden keerden wij terug naar het centrum van de stad om er wat cultuur mee te pakken. want... deze zaterdag (31 januari) was één van de laatste dagen van het plaatselijk internationaal filmfestival. dat wij dus bezochten. helaas, een scandinavische film zat er laat op de avond niet meer in, maar niet getreurd, de iraanse film Day Of The Result (Rouz-e Karnameh in het farsi) van regisseur Massud Karamati mocht er wezen! De 8-jarige Arad haalt een onvoldoende voor zijn spellingstest, en heeft het zwaar thuis: iedereen -van zijn vader, die chirurg is, tot zijn irritante zusje, die hem verraadt, en van zijn oudere, brave broertje tot zijn geemancipeerde moeder, die architekte is- laat hem met enige regelmaat weten dat hij de schande van de familie is. En dus zit er maar een ding op, springen van de hoogste flat in Teheran...
Maar op het dak onmoet hij een man met een pistool, die zojuist een aanslag heeft gepleegd, en met hetzelfde idee rondloopt: springen. Uiteraard kan hij niet toestaan dat een jongetje zich om niets van het leven beroofd, en zo zijn die twee vanaf dat moment -ongewild- aan elkaar verbonden... een thriller met komische invalshoek, maar niet ècht spannend, want je weet dat het goed moet aflopen, en toch erg boeiend, want vanuit het gezichtspunt van een 8-jarige bekeken (en dan is het echt retespannend! laat die kinderlijke fantasie maar weer bovendrijven...)

goed, dat was de filmrecensie. Na een fijne nacht in ons hostel brak een uiterst zonnige dag aan, waarvan wij dan ook profiteerden en de stad verder verkenden, wandelend uiteraard, da's nog gezond ook.

We wandelden over de avanyn, zeg maar het champs-elysées van Göteborg, hoewel ik parijs daarmee tekort doe. toch: dé winkel- en uitgaansavenue, met aan het einde het kolossale kunstmuseum. Daar namen wij een kijkje en kwamen deze oostenrijkse dame tegen, die tuinkers had laten groeien op haar rok. We plukten er lustig op los, en ik versierde mijn boterham-kaas een paar dagen later nóg met het spul...

Tenslotte gingen we naar de Skansa Kronan, een toren op een rots, hoog boven de stad -fijn, zoveel hoogteverschil in een stad, dat is echt briljant-, met schitterend uitzicht en ondergaande zon... genieten!

met een beschaafd schransen in het turkse restaurant Pascha (aanrader!) namen we afscheid van deze heerlijke stad. 'thuis' genoten we nog na in onze gratis sauna... zoals gezegd: het leven in zweden is fijn...

Hej då! mörten hägg

15:59 | posted by Maarten |