miserable now


Sunday, November 02, 2003

 

Jongen jongen, wat praat ik in tongen

Uitgestorven straten
druipende regen
Ogenschijnlijk alleen
bewandel ik wegen

Mijn gympen stampen
in straffe pas door
Een even straffe wind
waait in mijn oor

Doorweekte kleren
er is hier niks
waar ik niks
van kan leren

Een oude vrouw
scharrelt oud vuil
Een gevel huilt
over haar heen

Doorweekte kleren
er is hier niks
waar ik niks
van kan leren
toch blijf ik proberen
Ik heb mijn weten
en idee opengereten
en opgegeten
en uitgekotst
Grote vragen
spelen al dagen
en hebben mijn dag reeds verslagen

Een dag met kleur
eindigt weer in mineur
Er is hier helemaal niks
waar ik niks van kan leren
En toch zou ik zweren
dat mijn doorweekte kleren
gelijk zijn mijn brein

Ik wil niet denken
ondanks de stof
Een volstrekte zinloosheid
maakt mij het hof

Gedachtes oud vuil
Kutgevel huil
ook eens over mij heen!

17:32 | posted by roel |
archives
(s)links